Διονύση μου, έλαμπες πάντα γιατί ήσουν χρυσός!

Μόνο ευγνωμοσύνη νοιώθω για τον Γιάννη αλλά και για τα παιδιά αυτού του σχολείου. Στάθηκαν δίπλα μου επί δεκαπέντε χρόνια, σε στιγμές όχι εύκολες. Τρέξανε πάντα να με βοηθήσουν χωρίς καμμία ιδιοτέλεια. Μόνον για την  χαρά της γιορτής και της μουσικής, εκεί που πολλές φορές κανείς δεν καταλάβαινε.

Τι λαμπρό σχολείο!

Χίλια ευχαριστώ. Ο Θεός να έχει καλά τα παιδάκια μας.

Γιάννη μου, εύχομαι Άνοιξη για πάντα. Καλό Πάσχα. 

Δικός σου, Διονύσης (Σαββόπουλος)